Elfy

Elfowie, Quendi ( Mówiący) - najstarsza, najpiękniejsza i najmądrzejsza rasa w Śródziemiu, a jednocześnie pierwsi jego mieszkańcy. Zwani są też pierworodnymi Dziećmi Iluvatara. Na początku wszyscy posiadali imię Eldarów nadane im przez Oromëgo, ale później nosili je tylko ci, którzy poszli za nim na Zachód.

HISTORIA
Zostali stworzeni przez Eru Ilúvatara w Pierwszej Erze świata. Valarowie przyjęli ich do Valinoru, gdzie większa część z nich zamieszkała, oprócz Avarich którzy pozostali w Śródziemiu. Jedną z najcenniejszych rzeczy, jaką kiedykolwiek stworzyli, były Silmarile. Wykuł je Fëanor pochodzący ze szczepu Ñoldorów. To z powodu owych kamieni elfowie zostali wplątani w wojnę z Morgothem. Na skutek przewin popełnianych przez Ñoldorów, Valinor został przed nimi zamknięty, zaś wielu z nich osiedliło się w Śródziemiu i odeszło z niego dopiero po zakończeniu Trzeciej Ery. Elfy nie umierały ze starości, mogły jedynie zostać zabite lub umrzeć ze smutku.

CHARAKTERYSTYKA
Elfy były obdarzone nieśmiertelnością. Byli też wiecznie młodzi i odprni na choroby. Mogli jednak zginąć od miecza, ognia lu smutku. Mogli wyrzec się nieśmiertelności podobnie jak Arvena (dla Aragorna). Elfy czasami nużyło życie w Śródziemiu i dlatego odpływałi do Amanu.
Ely posiadały niepowtarzalną urodę. Każde z plemion charakteryzowały specyficzne cechy wyglądu. Elfy były wzrostu ludzi lecz byli bardziej smukli. Mieli złote lub srebrne włosy a w oczach światło gwiazd. Elfy posiadały niezwykle piękne głosy. To oni ułożyli większość pieśni Śródziemia. Ponad wszystko miłowali poezje. To one naczyły mówić większość istot Ardy.

Zaczerpnięte z http://pl.lotr.wikia.com/wiki/Elfowie.